We waren allebei erg nerveus in het begin, maar uiteindelijk was het veel te snel weer voorbij. Malin en ik (Rafael) willen met jullie onze ervaringen tijdens het Erasmus-semester aan de Universiteit Gent in België delen. Het was ons beiden vrij snel duidelijk dat we naar België wilden gaan. Ons werd verteld dat aan de Belgische universiteiten veel meer Nederlands wordt gesproken dan aan de Nederlandse. Na overleg met onze Erasmus-coördinator aan de Universiteit Oldenburg werd onze doeluniversiteit dan de Universiteit Gent.
Ik (Rafael) had een studio op het Sint-Pietersplein, in de buurt van de Overpoort. Eigenlijk was het mijn bedoeling om een gedeelde flat in Gent te vinden, zodat ik snel contact kon leggen met de locals. Maar het principe van een gedeelde flat bestaat niet in Vlaanderen. Veel studenten gaan in het weekend terug naar huis en zelfs door de week lijkt het samenwonen meer op een “Zweck-WG”. Bovendien was het al moeilijk om een woning in Gent te vinden, dus uiteindelijk was ik gewoon blij dat ik een dak boven mijn hoofd had. De eerste weken in Gent vlogen zo snel voorbij dat ik achteraf niet eens meer kan zeggen wat ik precies wanneer heb gedaan. In het begin was ik door Erasmus-evenementen vrij snel bevriend met een groep van zes Italianen. We deden bijna alles samen. We gingen samen naar de Overpoort (de feestmijl van Gent) een feestten daar, gingen naar verschillende Belgische steden (Antwerpen, Brugge, Brussel) en maakten ons de stad eigen. We zouden hier tenslotte de komende vijf maanden doorbrengen. En dan was ik er, zes Italianen en Rafael. Maar natuurlijk mocht de universiteit niet worden verwaarloosd naast alle coole evenementen. Ik had vijf heel verschillende cursussen, één over Engelse literatuur, één over gender en diversiteit, één over de islam, één cursus Nederlands en één cursus Vlaamse gebarentaal. Vooral de laatste twee cursussen kan ik van harte aanbevelen. In de cursus Nederlands (Dutch as a Foreign Language: Proficiency I) kom je met mensen uit verschillende landen in contact die allemaal Nederlands hebben geleerd. De cursus Vlaamse Gebarentaal leert je veel over de dovengemeenschap en je kan bovendien ook enkele gebaren leren. In januari was dan de examenfase. Deze is intensiever dan in Duitsland, aangezien je essays en werkstukken tegelijk met de examens moet inleveren. En dan zijn er natuurlijk nog alle afscheidsfeestjes. Het moeilijkste deel van het hele Erasmus-semester was dan ook het afscheid. De een na de ander keerde terug naar Bologna, Rome, Venetië en tenslotte ook ik terug naar Oldenburg. En hoewel we elkaar waarschijnlijk niet allemaal meer zullen weerzien in onze nieuwe stad, weet ik dat ik echt geweldige vrienden uit Italië heb gemaakt en een fantastische ervaring in Gent heb gehad.
Malin’s perspectief:
Rafael en ik raden aan om een semester in het buitenland te doen. Het zal een van de beste tijden van je leven worden. Zoveel ervaringen en nieuwe contacten als je daar zult opdoen, het is absoluut de moeite waard om over je schaduw heen te springen. Gent is een zeer goede stad voor deze ervaringen. Het is een prachtige stad die veel te bieden heeft met zijn vele cafés, pubs en historische gebouwen.
Ik was in het begin wel een beetje bang en bezorgd om zo lang van huis weg te zijn, want ik was nog nooit alleen in het buitenland geweest. Maar gelukkig kon ik met Rafael naar Gent gaan, wat mijn angst en bezorgdheid enigszins wegnam. Maar uiteindelijk zou ik toch niet alleen geweest zijn, want er zijn zoveel andere Erasmusstudenten in Gent die zich in precies dezelfde situatie bevinden als jij en soms zelfs verder van huis zijn dan jij (bv. Korea, Mexico).
Een woning te vinden was eigenlijk de grootste uitdaging. Ik heb pas begin september een flat gevonden, bijna drie weken voordat ik naar Gent zou gaan, maar je moet nooit de hoop opgeven. Ik woonde in een flat met vier Belgische jongens. Ze waren allemaal erg aardig en open-minded en stonden altijd klaar om al mijn vragen te beantwoorden. Het was ook erg leuk om meteen in het begin de locals te ontmoeten en om in een huis te wonen waar Nederlands wordt gesproken. Maar zelfs zonder de lokale bevolking zit je niet vast. Door alle Erasmus-evenementen is het nooit saai en leer je voortdurend nieuwe mensen, bars en plaatsen kennen en vind je snel een groep vrienden. Ik deed veel met Janna (een andere Duitse vriendin die bij mij studeerde) omdat we vaak samen naar de sportschool gingen. Maar we ontmoetten ook andere Erasmusstudenten. Ik had een vriendengroep bestaande uit een Belg, een Griek, een Spanjaard, een Mexicaan en een Duitser, en we speelden samen spelletjes, biljartten, gingen bowlen, dronken samen bier of gingen uit feesten. We houden allemaal nog contact met elkaar. En als een van ons niet kon komen, waren we nooit alleen, we konden nog steeds uitgaan en iets doen omdat er genoeg andere mensen waren die zin hadden en beschikbaar waren. Ik feestte ook af en toe met mijn huisgenoten en zij namen me ook mee naar privé-feestjes van hun Belgische vrienden, wat altijd erg leuk was en waar ik ook veel van heb kunnen leren. We gingen ook samen uit eten of vierden verjaardagen. In het weekend gaan de Belgen echter altijd naar huis, naar hun ouders, wat betekent dat ik het hele huis voor mezelf had in het weekend, wat ook heel ontspannend was.
Ik heb ook de Nederlandse cursus “Dutch as a Foreign Language: Proficiency I” en “Vlaamse Gebarentaal” met Rafael gevolgd. Jammer genoeg kon ik echter niets kiezen voor mijn tweede vak Sport. Daarnaast heb ik ook een cursus gevolgd genaamd “Geschiedenes Van Japan”, die erg interessant was. Theoretisch kun je dus vrij rondkijken en zien wat je interesseert. Helaas kon ik voor geen van de cursussen kredietpunten krijgen in Oldenburg.
De universiteit in Gent is erg georganiseerd en behulpzaam, en de studentenarts staat altijd voor je klaar als je iets nodig hebt.
Over het algemeen is Gent een ongelooflijk mooie stad met leuke cafés, bars, mogelijkheden om te winkelen zoals tweedehandswinkels en prachtige architectuur. Ik voelde me echt op mijn gemak en thuis en nooit alleen of verloren. En ik denk dat dat het belangrijkste is.
Comments are closed